دو بیت دیگر

«دعبل» میخواند ای فاطمه ای دختر خوبیها برخیز و گریه کن برای ستارگان آسمان که در خاک پنهان شده اند در کربلا، در کوفه در مدینه در فخ(1) فخ جایی است در نزدیکی مکنه که در آن یکی از نوادگان امام حسن محتبی به نام حسین بن علی در دوران هادی عباسی به شهادت رسید و شهادت او تداعی کننده شهادت ابا عبد الله الحسين بود. ) در جوزجان(2)، ۲ جوزجان که در افغانستان واقع شده است. مدفن شهید علوی، یحیی بن زید است. البته مزار دیگری نیز در گنبد کاووس وجود دارد که به یحیی بن زید منسوب است. ) در باخمری(3) باخمری در بین کوفه و واسط قرار دارد و محل شهادت ابراهیم بن عبد الله، از نوادگان امام حسن مجتبی است. او معاصر امام جعفر صادق بود و مدفن او و یارانش در باخمری است. )...»!(4) محمد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۴۹، ص۲۴۸ )

دعبل میخواند و امام میگریست و قبری در بغداد است: قبر انسانی پاک(5) تا زمان سرایش این شعر بغداد محل دفن امام کاظم بود؛ سپس امام جواد نیز در همان جا دفن شدند. ) که خدای مهربان او را در قصرهای بهشتی جای داده است....!

وقتی دعبل به اینجا رسید امام رضا فرمودند: «ای دعبل ! آیا دو بیت به شعر تو اضافه کنم؟» گفت: «آری ای فرزند رسول الله !» امام فرمودند: «و قبری در توس است که عظمت مصیبتش تا روز قیامت جان ها را آتش میزند تا آنکه خدا، قائم آل محمد را برانگیزد و غم و اندوه بی کران ما را بزداید !»(6) محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، عيون اخبار الرضا ، ج ۲، ص ۶۵۰ و ۶۵۱ )

حال نوبت دعبل بود که برای آقا گریه کند!