آفرین ای ابا الحسن!

مأمون گفت: «ای پسر رسول خدا، مگر شما نمی گویید انبیا معصوم اند؟ امام رضا فرمودند: «بله» همین طور است.» مأمون پرسید: پس معنای این آیه چیست که درباره پیامبر می فرماید: ليغفر لك الله مَا تَقَدَّمَ وَمَا تَأَخَّرَ ...»(1) فتح، 2 ) تا خدا گناهان گذشته و آینده تو را ببخشد.....؟»

امام رضا فرمودند:

نزد مشرکان مکه کسی گناهکارتر از پیامبر نبود آنان ۳۶۰ بت داشتند و آنها را می پرستیدند و رسول خدا به یک خدا دعوتشان کرد.... اما وقتی خدا مکه را به دست پیامبرش فتح کرد، سوره مبارکه فتح نازل شد و این آیه آمد: انا فتحنا لک فتحاً مبيناً * لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ ... برای تو پیروزی آشکاری فراهم کردیم تا خداوند گناهان گذشته و آینده را که به تو نسبت می دادند ببخشد. ...»(1) فتح، ۱ و۲ ). پس معنایش این است که: «آنان دیگر تو را گناهکار نمی دانند و آنانی که هنوز تو را گناهکار می دانند نیز در آینده دیگر گناهکارت نخواهند دانست؛ زیرا بعضی از مشرکان مکه ایمان آورده بودند و بعضی از مکه گریخته بودند؛ ولی به هر حال پس از فتح مکه، دیگر پیغمبر در نظر هیچ کس از مردم گناهکار به شمار نمی آمد. (3) محمد بن علی بن بابویه قمی ( شیخ صدوق)، عيون الخبار الرضا، ج ۱، ص ۳۹۶ و ۴۱۱ و ۴۱۲ )

مأمون گفت: «آفرین ای ابا الحسن!»