زیارت نشانه محبت و مودت به امام
زیارت جلوه گاه دوستی و محبت به اهل البیت است، امام رضا نیز یکی از اهل البیت طاهرین است. زیارت نشانه عمق علاقه و احترام مؤمن است. حضور عاشقانه در آستان مقدس اقرار به مقام والا و انس و دوستی آن بزرگوار است. محبت و ولایت خاندان وحی عمل به دستور الهی است که می فرماید ذلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُل لا اسئلكم عليه أجراً إِلَّا المَوَدَّةَ في القُربى وَ مَنْ يَقْتَرِف حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شكور . ) شوری (۴۲): ۲۳ (
این است آنچه خداوند بندگانش را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند بدان نوید میدهد بگو من بر ابلاغ رسالتم که شما را به چنین جایگاهی می رساند هیچ مزدی جز دوستی با خویشانم از شما نمیخواهم و هر کس کاری نیکو کند به خویشان پیامبر مودت داشته باشد برای او در کار نیکویش پاداش نیک می افزاییم و کمبودهای آن را جبران میکنیم؛ چرا که خداوند بسیار آمرزنده است.
در روایتی پیامبر اکرم زیارت را عامل مودت و نشانی از محبت دانسته است
الزيارة تنبت المودة ) مجلسی محمد باقر، همان، ج ۷۱، ص ۳۵۵ ( زيارت مودت و محبت می آورد.
در روایتی دیگر پیامبر اکرم ﷺ راهکار نشان میدهد که از اول طفولیت فرزندانتان را با محبت پیامبر اهل البیت و قرآن تربیت کنید: «أدبوا اولادكم على حبي و حب اهل بيتي والقرآن. ) شوشتری، نور الله بن شريف الدين احقاق الحق، ج ۱۸، ص ۴۹۸(
120
زیارت نشانه دو رکن اعتقادی شیعه یعنی تولی و تبری است و محبت اهل البيت، نشانه محبت خداست؛ چنان که پیامبر می فرماید:
آن که ما اهل البیت را دوست بدارد حتماً خدا را دوست می دارد و آن که ما را دشمن بدارد حتماً خدا را دشمن داشته است و آن که ولایت ما را بپذیرد ولایت خدا را به عهده دارد. (ابن بابويه محمد بن علی، امالی، ص ۳۸۴)
زیارت از محبت سرچشمه میگیرد سرافرازی و نورانیت قیامت زیارت است: اكثركم نوراً يوم القيامة أكثركُم حُبًّا لِآلِ محمد». (حسکانی، عبيد الله بن عبدالله شواهد التنزيل، ج ۲، ص ۳۱۰)
یک روز محبت اهل البیت از عبادت یک سال برتر و بهتر است: «حب آل محمدٍ يَوْماً خيراً من عبادة سنة» ( قندوزی، سلیمان بن ابراهيم ينابيع المودة، ج ۱، ص ۱۹۱.)
. به برکت محبت آل الله امید نجات داریم .... و بحبكم و بقربكُم أَرْجُو نجاة من الله .( قمی، عباس، مفاتيح الجنان، دعای توسل)
به برکت حسب آل الله تقرب الهی به دست می آید: «وَ أَتَقَرَّب إلى الله بمو الا تكم. (همان، زیارت عاشورا)
جذبه مهر تو آورد مرا بار دگر
غیر عشق تو نبوده است مرا کار دگر
هر که را نیست به دل شور ولایت برود
بفروشد دل بی مهر به بازار دگر
این دل سوخته و دیده گریان مرا
نیست جز دست کریم تو خریدار دلم
یا امین الله ای مرقد تو کعبه عشق
بر لیم نیست به جز یاد تو گفتار دلم
من که عمریست به درگاه تو سر می سایم
نروم از در این خانه به دربار دگر
زائر کوی رضاییم خدایا مپسند
در ره عشق گزینیم جز او یار دگر