نماز عید

مأمون اصرار داشت که آقا نماز عید بخوانند فرمود با شما شرط کرده بودم که در هیچ کاری دخالت نکنم گفت میخواهم دل مردم با شما همراه شود فرمود مرا معذور بدارید مأمون بیشتر اصرار کرد فرمود: حالا که اصرار می کنی بدان که من مانند جدم رسول خدا نماز عید را خواهم خواند :گفت هر طور دوست دارید انجام دهید جارچی ها خبر را به اطلاع مردم رساندند فردا نماز عید را حضرت رضا خواهند خواند آفتاب عید طلوع کرد کوچه ها و خیابانها در موج مردم گم شده بود زنها و کودکان روی پشت بام ها نشسته بودند کارمندان و رجال دولت پشت در خانه ی آقا جمع شده بودند امام غسل عید کرد عمامه سفیدی بر سر گذاشت عصایی به دست گرفت و از خانه بیرون آمد پا را که در کوچه گذاشت چهار تکبیر گفت الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر، الله اكبر على ما هدانا الله اكبر على ما رزقنا من بهيمه الانعام و الحمد لله على ما ابلانا صداها در آسمان رها شد مرو لرزید پاهای آقا برهنه بود رجال و لشکریان از بالای اسب ها پایین پریدند کفشها از پاها می گریختند الله اکبر ... مأمون لرزید وزیر خم شد و در گوش مأمون گفت: اگر علی بن موسی به مصلا برسد کارما تمام است. قاصد مأمون خود را به امام رساند مأمون می گوید برگردید مصلا در حسرت نمازی از جنس نماز رسول خدا (ص) مانده بود. ( اخبار و آثار صص 99-100)