بِسمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ - اعْتَصَمْتُ بِاللهِ نامه امیر المؤمنين رسيد ومضمون آن که امر کرده از امور مورد احتیاج که خودم تجربه کرده و از پدران معصوم خود شنیده ام در خصوص غذاها و آشامیدنیها و داروها و فصد و حجامت و استحمام و چگونگی مصرف نوره و باه او را بیاگاهانم اينك من آنها را بيان نمودم وبالله التوفيق. »
در مستدرك در باب اطعمه واشر به احادیث زیادی از رساله ذهبیه نقل نموده و از آنجمله در خصوص آب مشروب نقل میکند خوردن آبهای شور و سنگین شکم را خشک میکند و آبهای برف و یخ برای بدن عموماً مضر و بد است، و آب باران سبك و شیرین و تصفیه شده و برای بدن نافع میباشد، بشرط اینکه زیاد نمانده باشد که کهنه شود و آبهای گودالها و استخرها در تابستان حرارت دارد و رقیق نیست برای اینکه در یکجا مانده و آفتاب زیاد بر آن تا بیده و زیاد خوردن آن موجب بزرگی طحال میشود و تولید صفرا مینماید و نیز در باب کراهت خوردن آب خصوصاً بعد از خوردن غذای چربی از رساله ذهبیه نقل میکند که فرمود هر کس میخواهد که بدرد معده مبتلا نشود میان غذا آب نخورد تا فارغ از خوردن شود زیرا خوردن آب میان غذا رطوبت معده را زیاد میکند و سبب ضعف قوه هاضمه میشود و رگهای بدن قوه (ویتامین) غذا را درست جذب نمیکند.
در بعضی نسخه ها آنحضرت در آخر نسخه مزبور توصیه فرموده اند که باید بقول کسی که نادان است و در علوم و آداب
زحمت نکشیده و نمیداند که چه چیز را باید ترك كند و بچه چیز عمل کند گوش نداد مثلا میگوید ما فلان غذا را خوردیم و ضرری ندیدیم و بفلان عمل مبادرت کردیم و رنجور نشدیم زیرا این شخص مانند حیوانات بی شعور و مانند نقش دیوار است.
تشخیص نمیدهد که فلان چیز ضرر دارد یا نفع دارد و چنان شخصی شبیه دزدی است که وقتی گرفتار میشود و مورد مواخذه و بازخواست نمیشود بدزدی حریص گشته و پی در پی دزدی میکند تا گرفتار میگردد و دست اور امیبرند و علاوه مورد تنبيه ومؤاخذه های دیگر نیز میشود اگر دفعه اول که دزدی کرد بازخواست میشد دوباره دزدی نمیکرد و عقوبتش نیز آسان میشد همچنین اگر کسی چند دفعه غذاهای مضر و زیان آور و آشامیدنیهای مضر خورد و ضررش را ندید جرأت پیدا میکند و سرانجام به بیماریهای سخت و مزمن و خطر ناک مبتلا میشود که معالجه آن دشوار گردد.
ابو محمد حسن قمی گفت چون رساله مبارکه بمأمون رسید و خواند از بیان آنحضرت بسیار خوشحال شد و فرمان داد با
آب طلا بنویسند و اسم آنرا رساله ذهبیه یا مذهبیه نامند.