کوران و گمراهان
از سخنان حکمت آمیز امام رضا که در مناظره طولانی حضرت با عمران صابی آمده و صدوق آن را روایت کرده است:
مبادا سخنان کوران و گمراهان نادان را بر زبان آری همانانی که گمان دارند خداوند در آخرت برای پاداش و کیفر حضور دارد لیک در دنیا برای اطاعت و امیدواری بندگان حضور ندارد حال آنکه اگر قرار بود حضور خداوند برای او مایه نقص باشد در آخرت هم حضور نمی داشت ولی این افرادی که چنین پنداری دارند به سرگردانی دچار گشته اند و ندانسته نسبت به حق کور و کر گشته اند و این سخن خداوند - عز وجل - به این مطلب اشاره دارد: «و هر که در این دنیا] کور [دل باشد در آخرت هم کور [دل و گمراه تر خواهد بود مراد از کوری در این آیه کوری از حقایق است و خردمندان میدانند که استدلال بر آن جهان ممکن نیست جز با آنچه در این جهان است و هر کس بخواهد با آراء خویش و از پیش خود به آن دانا گردد و درکش نماید با این کار فقط از درک آن حقایق فاصله میگیرد؛ چه پروردگار علم آن را نزد کسانی قرار داده است که خردمندند و دانا و اهل فهم».(ابن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن حسین، عیون اخبار الرضا ، ۱۴۱٫۱. همو، توحید، ۴۳۸)