شعرای معروف که بتازی در شهادت آنحضرت شعر سروده اند

صدوق از دعبل بن علی خزاعی نقل کرده که هنگامیکه در قم بودم خبر شهادت امام ٤ را شنیدم با حال تأثر قصيده رائيه

خود را انشاء نمودم و از آنجمله این است .

ارى أُمَيَّةَ مَعْدُورِ ينَ إِنْ قَتَلُوا

ولا أَرَى لِبَنِي الْعَبَّاسِ مِنْ عُذْرٍ

اربعُ بِطُوسِ عَلَى قَبْرِ الزَّكِي بِهِ

إنْ كُنْتَ تَربَعُ مِنْ دِينِ عَلَى وَطَرٍ

قَبْرَ انِ فِي طُوسِ خَيْرِ النَّاسِ كُلِّهِمُ

وَ قَبْرِ شَرِّهِم هَذَا مِنَ الْعِبَرِ

مَا يَنْفَعُ الرِّجْسَ مِنْ قَرُبِ الزَّكِي وَمَا

عَلَى الزَّكِي بِقُرْبِ الرِّجْسِ مِنْ ضَرَرٍ

هَيْهَاتَ كُلُّ امْرِءٍ رَهِنَّ بِمَا كَسَبَتْ

لَهُ يَدَاهُ فَخُذْ مَا شِئْتَ أَوْ فَذَرِ