لباس پوشیدن و استعمال بوی خوش
سیمای ظاهری یک مومن و نحوه ی حضور او در اجتماع همانقدر که از دید هم کیشان و اطرافیان خود حائز اهمیت است و محبوبیت و پذیرش او را دو چندان میکند از دید سایر افراد اهمیت بالایی دارد و چه بسا تنبلی و بی مبالاتی یک فرد در پاکیزگی و نحوه ی پوشش و حضور در جامعه ناخواسته طعمه ی فرصت طلبانی گردد که از تقابل با اصل دور مانده اند و در کمین انتقاد نشسته اند. حال آنکه او به عنوان یک مسلمان از مکتبی پیروی میکند که زیبایی و آراستگی را می ستاید و از زشتی و ناپاکی به دور است. روایات زیبایی از امام رضا (ع) در نحوه لباس پوشیدن و استعمال بوی خوش در دست است. لباس پوشیدن : ابن عباد منشی حضرت) نوع سلوک زاهدانه آن حضرت را برای ما بیان میکند میگوید: امام رضا (ع) در تابستان به روی حصیره و در زمستان بر روی پلاس مینشست و جامه ی خشن میپوشید و هنگامی که در میان مردم ظاهر میشد خود را می آراست(منتهی الامال ج ۲ ص ۲۰۸ نقل از تحلیلی از زندگانی امام رضا (ع) محمد جواد فضل الله) و نیز سفیان ثوری یک روز دید امام (ع) جبه ای از خز ضخیمی پوشیده گفت اگر شما لباس کم بهاتری می پوشیدید بهتر نبود؟ حضرت فرمودند نزدیک بیا زیر جبه خز را ببین سفیان دید لباس خشنی زیر آن پوشیده و این جبه برای حفظ مقام اجتماعی روی آن به تن کرده است(مناقب ابن شهر آشوب ج ۲ ص ۴۱۲ نقل از زندگانی حضرت امام علی بن موسی الرضا (ع) حسین عماد زاده) و همچنین نقل شده است که امام رضا (ع) فرمودند: هرگاه خواستی لباس نو به تن کنی بگو : حمد و سپاس خدای را که به من از زینتهای خود چیزی عطا فرمود تا خود را بپوشانم. و در میان مردم خود را آراسته نمایم بعد بگو پروردگارا این جامه را لباس تقوا و پرهیزگاری و لباس عافیت و سلامتی قرار ده و به من توفیق بده تا با این لباس در راه جلب رضایت و خشنودی تو سعی و تلاش نموده عمرم را در آبادانی مساجد عبادت و اطاعت تو سپری کنم (پاره ای از بهشت محسن غفاری به نقل از فقه الرضا) و درباه ی آیه شریفه خذوا زينتكم عند كل المساجد، از امام رضا (ع) روایت شده که فرمود : زینت خود را بپوشید (علی بن موسی (ع)، امام رضا - نقل از مسند الرضا (ع) جلد ۱ ص ۳۳۴) و روایت شده است که یاسر خادم از حضرت رضا (ع) روایت میکند که آن جناب لباس را از طرف راست در بر مینمود و هر گاه اراده میکرد لباس جدیدی را بپوشد ظرف آبی را طلب میکرد و در آن آب سوره انا انزلنا و قل هو الله احد و قل يا ايها الکافرون را ده بار قرائت میفرمودند و بعد از آن آب را بر لباس می پاشیدند و بعد میفرمودند هر کس هنگام لباس پوشیدن نو این کار را بکند مادامی که از آن لباس یک رشته هم بماند در آسایش خواهد بود و محمد بن عیسی گوید : شخصی به من گفت امام رضا (ع) از خراسان برای من لباس فرستاد و در میان آن مقداری تربت گذاشته بودند به آورنده گفتم اینها چیست؟ گفت : اینها خاک قبر امام حسین (ع) است او هر گاه جامه و یا چیز دیگری را به شخصی هدیه کند مقداری تربت در میان آن میگزارد و میفرماید تربت به اذن خداوند صاحب لباس را حفظ میکند (دعاها و زیارتهای حضرت امام رضا (ع) عزیز الله عطاردی ص ۹۷ و ص ۱۶۷) بزنطی راوی معروف میگوید پدرم گفت: در پوشیدن لباسهای زیبا چه میگویی؟ گفتم : شنیدم که امام حسن لباس زیبا میپوشید و... امام گفت بپوش و زیبا بپوش زیرا که پدرم علی بن الحسین (ع) روپوش (عبای) خز پانصد در همی میپوشید همچنین ردای خز پنجاه دیناری و زمستان در آن می گذارند و چون زمستان پایان می یافت آن را میفروخت و پولش را به بینوایان میداد . امام پس از این گفتار این آیه را خواند بگو چه کسانی ممنوع کردند زینتهایی (لباس و لوازم زندگی زیبا را که خداوند برای بندگان خویش پدید آورد و خوردنی های خوب را .... " (معیارهای اقتصادی در تعالیم رضوی محمد حکیمی)