مزد کارگر

سلیمان جعفری» از یاران امام رضا علیه السلام می گوید برای برخی از کارها خدمت امام بودم چون کارم انجام شد خواستم مرخص شوم ولی امام فرمودند: امشب نزد ما بمان.

همراه امام به خانه ایشان رفتم. هنگام غروب بود، و غلامان حضرت مشغول بنایی بودند امام در میان آنها غریبه ای دیدند؛ پرسیدند او کیست؟

عرض کردند به ما کمک میکند و به او چیزی خواهیم داد.

فرمودند مزدش را تعیین کرده اید؟

گفتند نه هر چه بدهیم می پذیرد.

امام بر آشفتند و خشمگین شدند.

من به حضرت عرض کردم فدایتان شوم؛ خود را ناراحت نکنید.

فرمودند: من بارها به اینها گفته ام که هیچ کس را برای کاری نیاورید، مگر آن که قبلاً مزدش را تعیین کنید و قرار داد ببندید. کسی که بدون قرارداد و تعیین مزد کاری انجام دهد اگر سه برابر مزدش را بدهی بازگمان میکند مزدش را کم داده ای ولی اگر قرار داد ببندی و به مقدار معین شده بپردازی از تو خشنود خواهد بود که طبق قرار عمل کرده ای و در این صورت اگر بیش از مقدار تعیین شده چیزی به او بدهی هر چند کم و ناچیز باشد میفهمد که بیش تر پرداخته ای و سپاسگزار خواهد بود. (۱ - کافی، ج ۵، ص ۲۸۸)

ص 100

جلوگیری از اسراف

روزی عده ای از خدمتکاران میوه میخوردند ولی هنوز همه میوه را تمام نکرده آن را دور می انداختند امام رضا وقتی که اسراف آنها را دیدند، از روی ناراحتی فرمودند: «سبحان الله» اگر شما احتیاج ندارید افرادی هستند که نیاز دارند؛ آنها را به نیازمندان بخورانید. ۲ (فروع کافی، ج ۶، ص ۲۹۷)

ص108