نعمت تشییع عظیم ترین گنجینه زندگی است

دو تن از یاران امام رضا به نام احمد بن عمر بن حلبی و حسین بن ثویر از نظر معیشت خانواده و تأمین مخارج زندگی کاملاً در رفاه و آسایش بودند پس از مدتی وضع زندگی شان تغییر کرده و به تنگ دستی گرفتار شدند برای کسب راه چاره و نجات از این وضعیت تصمیم گرفتند نزد حضرت رضا بروند و از آن حضرت چاره جویی نموده بخواهند تا برایشان دعا کند.

آنها به حضور امام رضا آمدند و گفتند:

ای زاده رسول خدا روزگاری وضع مالی ما خوب بود ولی اکنون این وضع تغییر کرده و تنگ دست شده ایم برای ما دعا کنید و از خداوند بخواهید تا وضع زندگی ما مثل سابق خوب شود.

حضرت فرمود ثروت و دارایی برای چیست؟ مگر میخواهید چه کاره شوید و به کجا برسید؟ آیا دوست دارید در زمره پادشاهان و ثروتمندان باشید؟ ولی عقیده و ایمانی را که اکنون دارید نداشته باشید؟

گفتند خیر به خدا سوگند هرگز خوش حال و خرسند نمیشویم از این که تمام ثروت دنیا و گنجینه های آن از طلا نقره و مس را به دست آوریم ولی عقیده و ایمان نداشته باشیم.

حضرت بعد از شنیدن سخنان یاران خود به آنها فرمود

پس هر یک از شما دستش بازتر و توانگر است، باید شکر و سپاس خداوند را به جا آورد؛ زیرا خداوند تبارک و تعالی فرموده است

لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ».

اگر شکر خدای را به جا آوردید به نعمت شما می افزایم». (1) ۱. ابراهیم، ۷. )

اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُكْراً وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُور».

ای خاندان داود شکر و سپاس خدا را به جا آورید، هر چند از بندگان من عده قلیلی شکر گزارند. (2) ۲. سیا، ۱۳ . )

شما به خداوند حسن ظن داشته باشید به درستی که جد بزرگوارم امام جعفر صادق فرمود: هر کس به خداوند خوش بین باشد خداوند به سبب همان ظن و گمانی که دارد با او رفتار میکند و هر کس به روزی اندک قناعت کند خداوند نیز عمل اندک او را میپذیرد. هر کس به اندکی از روزی حلال قانع و راضی باشد زندگی خود را به آرامی سپری میکند و سبک بار است و خانواده اش نیز در نعمت آسایش و راحتی زندگی خواهند کرد و خداوند او را به درد و رنج دنیا و داروی آن بینا می کند و او را از جهان فانی با عافیت و سلامت کامل به سوی جهان جاوید و ابدی بیرون می برد. (1) ۱. روضه کافی، ج ۵۴۶ ؛ مسند الرضا عل ، ج ۱، ص ٢٦٩ ؛ و ج ۲، ص ۴۲۸؛ )

از نظر مقایسه خود با دیگران از نظر دنیوی جمله ای از امام رضا نقل شده است:

نگاه کن به کسی که از تو در قدرت جاه مقام ثروت و دارایی پایین تر است و نگاه نکن به کسی که بالاتر از تو است؛ پس به آن چه داری قانع باش؛ زیرا این عمل برای تو شایسته تر است و بیشتر سزاوار افزایش نعمت میشوی. (2) فقه الرضا، باب ۹۵ ؛ بحار، ج ۷۵، ص ۳۴۸. )